سیم‌کارت یا شناس‌کارت[۱] (واحد شناسانندهٔ کاربر (مشترک))، کارتی هوشمند برای تلفن‌های همراه است. سیم‌کارت، کلیدهای کاربر-سرویس‌دهنده را برای شناسایی کاربر (مشترک) به شبکه تلفن همراه در خود نگه می‌دارد. یک سیم‌کارت به کاربران اجازه می‌دهد که گوشی تلفن خود را به آسانی، فقط با خارج کردن سیم‌کارت و قراردادن آن در گوشی دیگر، تغییر دهند.
استفادهٔ سیم‌کارت در شبکه‌های GSM است. معادل سیم‌کارت در شبکه‌های UMTS به نام USIM یا Universal Sim است، در حالیکه ماژول خارج شوندهٔ معرفی‌کننده کاربر (RUIM) در تلفن‌های CDMA بیشتر کاربرد دارد.
سیم‌کارت در دو اندازه استاندارد موجود است. اولی اندازه یک کارت اعتباری (۸۵٫۶۰م. م × ۵۳٫۹۸ م. م × ۰٫۷۶م. م) است. جدیدتر که خیلی محبوب تر هم است، اندازه مینیاتوری با ۲۵ م. م در طول، ۱۵ م. م ارتفاع و نازکی به اندازه ۰٫۷۶ م. م دارد.
W-SIM سیم‌کارتی ست که هسته فناوری سلولی را با کارتی درون خودش کامل می‌کند.
GSM 11.11 معرفی‌کننده مشخصات سیم‌کارت است. GSM 11.14 معرفی‌کننده مشخصات برنامه‌های ابزاری SIM برای سیم‌کارت است.
سیم کارت سیم‌کارت ,کاربر ,اندازه ,معرفی‌کننده ,معرفی‌کننده مشخصات ,کاربر مشترک منبع
درباره این سایت